بررسی سرعت خدمات رسانی در بخش اورژانس بیمارستان باهنر کرمان در سال ۱۳۷۹

بخش اورژانس یکی از مهمترین بخشهای بیمارستان است که عملکرد آن می تواند تأثیر فراوانی بر عملکرد سایر بخشهای بیمارستان و رضایت بیماران داشته باشد. سرعت ارائه خدمات در مراکز درمانی بخصوص بخش اورژانس در جهت کاستن از مرگ و میر و معلولیت ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. پژوهشگران نشان داده اند که یکی از مهمترین شاخصهایی که در ارزیابی مراکز اورژانس به کار گرفته می شود زمان انتظار بیماران برای دریافت خدمات تشخیصی و درمانی می باشد. این پژوهش به صورت مقطعی(cross-sectional) و با هدف تعیین سرعت ارائه خدمات در بخش اورژانس بیمارستان باهنر کرمان انجام شد. جامعه مورد پژوهش شامل تمام بیماران مراجعه کننده به بخش اورژانس این بیمارستان در بهمن ماه سال 1379 بود. داده ها در این بررسی توسط مصاحبه و ثبت مشاهدات جمع آوری گردید. فرم جمع آوری داده ها حاوی سؤالاتی در مورد خصوصیات دموگرافیک بیماران، تخصص افراد معاینه کننده، تشخیص اولیه، تشخیص نهایی، زمان انتظار برای تشخیص اولیه و تشخیص نهایی، دریافت خدمات درمانی، دریافت خدمات مشاوره ای و همچنین ترخیص بیماراز بخش اورژانس بوده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss و آزمونهای آماری تی، آنالیز واریانس یک طرفه و مجذور کای استفاده شد. نتایج نشان داد که میانگین فاصله وقوع سانحه تا ورود بیمار به اتاق پزشک حدود 67 دقیقه، فاصله بین ورود بیمار به اتاق پزشک تا شروع معاینات 4 دقیقه، فاصله درخواست آزمایش تا دریافت نتیجه 40 دقیقه، فاصله درخواست رادیولوژی تا دریافت نتیجه 25 دقیقه، فاصله درخواست سی تی اسکن تا دریافت نتیجه 31 دقیقه، زمان تأخیر برای انجام اولین مشاوره 60 دقیقه، تأخیر زمانی بین شروع معاینه تا تشخیص نهایی 72 دقیقه، زمان ماندن بیماران در اتاق عمل اورژانس و اتاق عمل بزرگ تا آغاز عملیات جراحی به ترتیب 10و 21 دقیقه بوده است. مقایسه شاخصها با استانداردهای بین المللی نشان دهنده پایین بودن سرعت خدمات رسانی بخش اورژانس کرمان بوده است. بیشترین مراحل وقت گیر در گردش کار اورژانس تشخیص بیماری بود که بخشی از آن ناشی از اشتغال متخصصان در سایر بخشها و عدم هماهنگی بین رشته تخصصی معاینه کنندگان و محدوده تخصصی مورد نیاز بیماران می باشد. با توجه به اینکه 60% مشاوره ها با ارتوپدها صورت گرفته بود برای جلوگیری از اتلاف وقت در تشخیص و درمان بیماران پیشنهاد می گردد که امکاناتی فراهم شود تا اورژانس بتواند از خدمات مستمر متخصص طب اورژانس یا حداقل ارتوپد به جای پزشکان عمومی و انترن ها بهره مند گردد.